zaterdag 21 januari 2012

Obregon


Zondag 15 januari 2012

Zondagmorgen op tijd op en rond 7.30 met een kop koffie, spek en eieren in de pan geslagen en al kijkend over het strand ontbeten; de indiaanse vrouwen gaan al op pad om spulletjes te verkopen, terwijl vissers de laatste vangst binnenhalen.
Voor de Mexicanen is het weekend en al snel zie je allerlei families gepakt en gezakt toekomen die een dagje op het strand verblijven. Alles wordt dus aangesleept etenswaren, veel drank en natuurlijk ook de koelbox gevuld met ijs, want anders zijn de biertjes na een 30 min al niet meer te drinken (te warmJ). Weldra zullen de muzikanten zich op strand beven om tegen een schappelijk prijsje, afhankelijk met hoeveel ze zijn, een serenade ten beste te geven.

Tegenover ons liggen wee grotere boten met een soort sleepnetten; later op de dag hoorden we dat de boten op garnalen visten. En uitzonderlijk lag er in de baai een soort marineschip of politieboot op jacht naar?? ..heb ik niet kunnen achterhalen.

Na het ontbijt gingen op pad richting Obregon en weer een heleboel winkeltjes en stalletjes waar van alles te koop is. En natuurlijk hebben we leuke dingen gezien en gekocht … Marian een roze bloes en een wit pakje en Wilfried een soort equadorbroek in een indiaanse winkel. Ze hebben hier ook prachtig aardewerk, maar allemaal veel te zwaar om mee te nemen natuurlijk. Ook uitgekeken voor een bedsprei maar dat wordt natuurlijk een probleem om de goede maat te vinden. Trouwens, we moeten toch eerst maar eens mailen om de maat van dat bed op te vragen J. Een twijfelaar is natuurlijk wat anders dan een bed van 2 bij 2.40.
constructie van een palapa
Dan maar verder Obregon ingewandeld; hier leven vooral Mexicanen, die in Melaque een zaak hebben. En soms is het hier minder veilig in de late uurtjes en zo is er nog een Canadees vermoord een aantal weken geleden. Maar goed dat gebeurd ook wel eens in Heerlen, Landgraaf en waar niet. (artikel van moord).


Moe van het sloffen langs de stoffige wegen besloten we maar bij onze overbuurman te dineren, mr. Froys, die nu van de mean street naar de beach was verhuisd. Maar gekozen voor een verassing, maw we wisten niet wat we bestelden, zelfs Marian met haar beste Spaans kon er niet achter komen. Het smaakte goed. maar een beetje flets.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten